Het bestuur

Begonnen met hardlopen om op gewicht te komen en te blijven, me bij elke stap afvragend waarom doe ik dit, maar dat was voordat ik ZOEV ontdekte! Begonnen met de Dam-tot-Dam cursus heb ik van ZOEV geleerd dat hardlopen ook leuk kan en mag zijn! Vooral de zondagochtend duurloop: langs de Amstel, door Ransdorp, Diemerbos, met uitstapjes naar duin en bos. Leuk om bij zo’n club te horen en leuk om iets terug te doen (in dit geval de financiën in het bestuur) voor al die mensen die steeds een extra lusje moeten maken om mij weer op te halen ;-). ZOEV is een kleine, maar financieel gezonde vereniging, dat verder versterken én er een mooi jubileum jaar van maken samen met iedereen, vind ik een mooie taak.

Ik ben begonnen met hardlopen op de middelbare school, toen onze survival trainer had bedacht om met de hele groep de 7,6 km van de Bergrace by Night te gaan lopen. Bij het trainen werd Hilde mijn hardloopmaatje en wij liepen elke week meer te praten dan hard te lopen. Hardlopen beviel mij wel en al snel rende ik wekelijks ook nog zelf een rondje. Toen ik naar Amsterdam verhuisde en begon met studeren, schoot het hardlopen er een beetje bij in – ik had geen zin, was moe of het weer zat niet mee. Ik had ik een stok achter de deur nodig en nam een kijkje op de maandag bij ZOEV. Het beviel me zo goed dat ik me eind 2016 inschreef als lid en besloot standaard de maandagavond vrij te houden. Toen ik eindelijk de hardloopgewoonte weer in mijn systeem had, ging ik opbouwen tot een van mijn bucketlist-items: een halve marathon! Op 18 juni 2017 stond ik dan samen met een vriendin aan de start van de halve marathon in Amersfoort. Het was een hete dag met maar liefst 27°C, maar toch kwam ik vol enthousiasme over de finish. Hopelijk kan ik dit jaar een nieuw doel van mijn bucketlist afstrepen: de hele marathon. Nu neem ik de taak van secretaris op me zodat ZOEV-ers wekelijks weer en wind kunnen trotseren en nieuwe cursisten verliefd kunnen worden op hardlopen.

Brabander van geboorte en sinds 1979 wonend in Amsterdam. Getrouwd met Willeke en vader van Arno en Laura. Ik werk als manager van een team bedrijfsartsen bij arbodienst Beter, een dochterbedrijf van ABN AMRO. Vanaf mijn jonge jaren ben ik actief geweest als voetballer en volleyballer. Bij die sporten loop je uiteraard ook regelmatig, maar georganiseerd lopen doe ik pas sinds eind 2003 toen ik besloot mezelf voor mijn 50-ste verjaardag de marathon van Amsterdam cadeau te doen. Dat betekende in een jaar tijd van ongeveer niks naar 42 kilometer opbouwen: ik zou het al onze cursisten nu van harte afraden. Gevolg was wel dat het loopvirus me in zijn greep kreeg. Bij ZOEV voel ik me prima thuis. Een ongedwongen vereniging, goed georganiseerd maar soms ook prettig licht chaotisch. Inmiddels samen met collega-lopers van ZOEV een aantal halve en hele marathons achter de rug. Het is telkens weer een genoegen om te zien hoe onze cursisten het lopen leuk gaan vinden en vooral hoe mensen het leuk gaan vinden met elkaar te lopen.

Pas op latere leeftijd, in 2008, ben ik gaan hardlopen. Na een paar halve marathons zat ik in het voorjaar van 2012 een beetje op dood spoor. Kort gezegd, ik vond mezelf dik en traag en had er weinig plezier meer in. Tot een vriend me introduceerde bij ZOEV. Ik merkte dat je van een gevarieerde training beter en sneller gaat lopen. Maar vooral kwam ik erachter dat samen lopen veel leuker is. Sindsdien zijn de ZOEV-loopjes, vooral die op zondagochtend, een vast onderdeel geworden van mijn weekritme. Samen met een paar ZOEV- trainingsmaatjes liep ik in 2012, aangemoedigd door vele clubgenoten langs de route, in Amsterdam mijn eerste marathon. Het euforische gevoel om na 42 km te finishen staat me nog helder voor de geest. Ook de marathons in Rotterdam 2014 en New York 2015 beschouw ik als persoonlijke hoogtepunten. Het mooie van hardlopen is dat ieder op zijn eigen niveau de grenzen kan opzoeken en ZOEV is een gezellige vereniging met een relaxte sfeer, die me aanspreekt.